Iconen in onze kerk

De iconostase of iconenwand

Wanneer men het orthodox kerkgebouw binnentreedt, wordt men immers onmiddellijk getroffen door het meest typische: de iconostase of iconenwand, die het “heilige der heiligen” van het “schip” van de kerk afscheidt.

De iconostase is het symbool van de scheiding tussen de goddelijk en menselijke wereld. Als de centrale ingang wordt geopend worden de twee werelden verenigd. Deze iconostase werd vervaardigd uit lindehout in een atelier in Thessaloniki in Griekenland. Ze werd volledig met de hand gesculpteerd!

 

 

Over de iconen van onze Kerk

De Koninklijke Poort

Een icoon wordt door de orthodoxe gemeenschap vereerd als een heilig voorwerp en maakt integraal deel uit van de eredienst. De Iconostase bestaat uit drie poorten, zij doen ons denken aan de Drieëenheid, de Drieënige manifestatie van God. De middenste poort is de Koninklijke Poort, de triomfpoort van de Zegepralende Christus, voor dewelke de gelovigen komen communiceren.

De Iconen van de koninklijke poort, tonen ons de aanwezigheid van de Blijde Boodschap (nl. de Icoon van de verkondiging door de aartsengel Gabriël aan Maria) en verder de verkondigers van dit goede nieuws aan ons: de vier Evangelisten Mattheus, Lukas, Markus en Johannes. Alleen de bisschoppen, priesters of diakens mogen deze Koninklijke Poort betreden tijdens de liturgische diensten en langs daar het altaar als meest centraal punt van het Heiligdom benaderen.

 

 

 

 

In de orthodoxe traditie is het altaar meestal een vierkant vorm, waarbij  de afmetingen met elkaar even­redig zijn en in de meeste gevallen vormen zij dan een zuivere kubus. Een kubus die kan ronddraaien waar er geen begin en geen einde is. Over het altaar komt er steeds een bekleding met zeer kostbare stoffen, vaak in verschillende lagen, wat ons dan weer doet herinneren aan de kostbare doeken waarin het Lichaam van Christus gewikkeld werd na van het Kruis te zijn genomen.

De onderste Iconen rij wordt ook wel eens de “plaatselijke”  Iconenrij genoemd.  Aan weerszijden van de Koninklijke Deuren is er een grote Icoon geplaatst.

Links de Christus-Icoon en rechts de Moeder Gods met het Kind.

 

 

 

 

Christus icoon

Heilige Silouan de Athoniet

Naast de Christus en de Moeder Gods zijn er de zijpoorten waarop de aartsengelen Michaël en Gabriël worden afgebeeld.

Rechts is er altijd de Icoon van de Heilige Johannes de Doper en Voorloper.  En hier links is er de Icoon van het patroonsfeest of de patroonheilige(n) van de kerk, in het geval van onze Parochie deze van de HH. Konstantijn en Helena.

Links in het midden zien we vervolgens de Heilige Basilios de Grote, Aartsbisschop van Cesarea, een grote kerkvader uit de 4de eeuw. Hij is hier present, omdat er in de Brugse Bloedkapel een belangrijke relikwie van hem rust.

Verder hebben wij hier rechts in het midden de icoon van van de Heilige Apostel Andreas, de Eerstgeroepene. Deze om de link te leggen met het Oecumenisch Patriarchaat van Konstantinopel tot het welke ons Aartsbisdom en met deze onze Parochie behoren. Apostel Andreas is immers de stichter van de Kerk van Byzantium! Aldus is onze Oecumenische Patriarch de rechtstreekse opvolger van de Heilige Apostel Andreas. Komt daarbij dat onze parochie ontstaan is vanuit de orthodoxe parochie van Gent, toegewijd aan de Heilige Apostel Andreas.

Helemaal rechts in de hoek is er de icoon van de HH. Kyrillos en Methodiosapostel-gelijken en verlichters van de Slavische volkeren,ook patroonheiligen van Europa. Twee Griekse broers uit Thessaloniki, die op vraag van de echelon van Moravië, Rostislav, uitgezonden werden om zijn volk te instrueren tot het christendom. Ze hebben dit gedaan door eerst alle Bijbelse en liturgische teksten te vertalen in het Slavische dialect. Ze doen ons hier herinneren aan onze dochter-parochie in Oostende, die van hieruit ontstaan is en die onder de bescherming staat van deze heiligen.

 

Uiterst links is er nog de icoon van de Heilige Silouan de Athoniet, een recente Heilige, die op de Athosberg in het klooster van de Heilige Panteleimon geleefd heeft tot zijn dood in 1938. Hij werd Heilig verklaard in het 1988 op inititiatief van de Oecumenische Patriarch Dimitrios en de Heilige Synode die hem omringde. Hij wordt hier afgebeeld omdat we op ons altaar een kleine relikwie hebben van hem, maar ook omdat het een Heilige is die heel veel geschriften en richtlijnen voor ons heeft achter gelaten. Er bestaan heel veel boeken over deze heilige zelfs reeds vertaald in het Nederlands.